Aleksandra Gaca         Jerzy Łątka

                  Małgorzata Fiebig        Erik Zwiggelaar

 

 

Aleksandra Gaca

ontwerpt meer dan 20 jaar innovatief geweven textiel in Nederland. Zij creëert producten, installaties en andere textiele oplossingen voor bekende merken, architecten, producenten en instellingen. Met haar creaties vertaalt zij de identiteit, wensen of interesses van haar klanten naar een geweven vorm. Haar werk wordt toegepast in interieurs, architectuur, mode en kunsttentoonstellingen en is zowel zeer esthetisch als bijzonder functioneel op het gebied van isolatie en akoestiek.

Aleksandra Gaca is een pionier op het terrein van driedimensionaal geweven textiel. Ze begon haar carrière twintig jaar geleden en ontwikkelde zich tot een expert in het ontwerp, produceren en gebruik ervan. De combinatie van experimentele weeftechnieken en een sensuele benadering van materiaal, kleur en patroon is kenmerkend voor haar stoffen. Tijdens het productieproces maakt Gaca gebruik van zowel eeuwenoude ambachten als de meest innovatieve technologie. Soms maakt zij een eerste ontwerp bijvoorbeeld op een handweefgetouw om het resultaat vervolgens te vertalen naar een concept voor industriële machines. Haar innovatieve textielontwerpen zijn bekroond met meerdere internationale prijzen. In 2002 Cosmos Collection, in 2004 en 2011 Slumber Collection en Casalis Architextiles Collection. Haar laatste reeks is bijzonder functioneel op het gebied van isolatie en akoestiek. Dit laatste project heeft veel prijzen gewonnen en werd door auto producent Renault toegepast in zijn auto’s. Aleksandra Gaca woont en werkt in Delft, Nederland.

Aleksandra Gaca is ontwerpster met speciale visie, getalenteerd, ondernemend en een hard werkend kunstenaar. Zij heeft veel gedaan om haar eigen, originele visie van textiel te creëren en te ontwerpen. Zij is een uitstekende voorbeeld voor de jonge generatie Polen en Nederlanders en zij verdient de prestigieuze prijs Polonus 2018. Het bestuur van de Pools Nederlandse Kulturele Vereniging is erg trots om haar te mogen nomineren.

zie ook: https://www.aleksandragaca.eu/weven%2C-netherlands%2C2016

  https://www.aleksandragaca.eu/pi-netherlands-2018

 

Jerzy Łątka

is architect, ontwerper, wetenschapper aan de Faculteit Architectuur van Politechnika Wrocławska (PWr), afdeling woningbouw architectuur. Hij is ook werkzaam aan de faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit Delft (TU Delft), afdeling architectuur. De wetenschappelijke ervaring en zijn praktische kennis deed hij op aan de Poolse en de internationale universiteiten, verder nog aan de gerenommeerde architectenbureaus in diverse landen: Polen, Ireland, Roemenië, England, Israël, Japan en Nederland.

Jerzy Łątka behoort tot de jonge getalenteerde generatie van architecten aan wie de eigentijdse wereld problematiek niet onbekend is. De milieurampen, overbevolking, klimaat veranderingen en sociale problematiek hebben geleid tot zijn oprechte interesse voor goedkope en makkelijk te fabriceren bouwmaterialen voor (nood)woningen. Zijn belangstelling richtte zich op toepassingen van papier in de bouw. Hij liet zien hoe in korte tijd en op grote schaal, speciaal geprepareerde papierelementen als tijdelijke huizen, interieur (meubels) gebouwd kunnen worden. Zijn “House of cards” gebouwd in Polen wordt ook in Nederland gerealiseerd en verder ontwikkeld. Deze wooneenheden hebben een natuurlijke isolatie. Zij geven een gevoel van privacy en veiligheid en garanderen tijdelijke oplossingen voor daklozen, vluchtelingen en slachtoffers van natuur rampen. Ook kunnen “House of cards” toegepast worden in tijdelijke sport en toeristische accommodaties. De woonruimte van hardbordpapier en een stevig dak boven je hoofd geven je het gevoel van veiligheid.

Jerzy Łątka kreeg de kans om aan de Technische Universiteit Delft, afdeling Architectuur zijn onderwerp te realiseren en gedetailleerd te bestuderen. Dit alles heeft hij in een promotieonderzoek verwerkt tot een proefschrift. Eind 2017 is hij aan het TU Delft gepromoveerd op het thema “Paper in Architecture. Research by design, engineering and prototyping”. Zijn promotoren waren prof. M. Eekhout (TU Delft) en prof. Z. Bacia (PWr). In zijn wetenschappelijke en projectmatige werk onderzoekt hij de toepassingen van papier en de secundaire producten van papier, om vernieuwde constructies te realiseren. De zogenaamde tijdelijke architectuur, hulp design en sociale architectuur spelen een cruciale rol in zijn werk. Tijdens zijn wetenschappelijke- en ontwikkelwerk heeft hij aan bouwconstructies vanuit papieren componenten gewerkt, voor het bouwen van betaalbare, goedkope sociale woningen.

In de periode 2017-2018 is hij docent van de opleiding: “Kennis van de Technologie” aan de Technische Universiteit Delft. Recent deelt hij zijn kennis aan de Poolse en de Nederlandse studenten in de vorm van cursussen, projecten, lezingen, internationale congressen en workshops. Hij is zeer actief als medewerker van de twee universiteiten: Technische Universiteit Delft en Politechnika Wrocławska.

Jerzy Łątka heeft veel belangrijke prijzen en onderscheidingen in Polen en in het buitenland mogen ontvangen. Zijn proefschrift is in vorm van een boek in Nederland uitgegeven. Dankzij zijn internationale successen, ontstaat er tussen Poolse en Nederlandse wetenschappers een vruchtbare samenwerking van hoog niveau. Zijn project “House of cards” is fascinerend, innoverend en gelijktijdig een praktische oplossing voor miljoenen mensen in de wereld.

Dit is de reden dat de Pools-Nederlandse Kulturele Vereniging dr. ir. arch. Jerzy Łątka nomineert voor de Pool van het Jaar verkiezing in de categorie Wetenschap en Techniek.

 

Małgorzata Fiebig

is veelzijdig getalenteerd persoon. Vanaf haar kinderjaren is zij gefascineerd door muziek en bespeelde zij allerlei instrumenten. Vanaf haar 7 e speelde zij piano en later orgel. Op haar 18 ^e. ging zij koordirectie en orgel studeren aan het conservatorium in Gdansk, alwaar zij haar Master of Music behaalde voor orgel en koordirectie. Haar leven nam een wending toen ze het carillon ontdekte. In 1999 volgde ze de cursus beiaard bij Gert Oldenbeuving en werd de eerste naoorlogse beiaardier van de St. Catharinakerk in Gdansk, na 60 jaar stilte. Na twee jaar werd ze tevens benoemd tot beiaardier van de stadhuisbeiaard in het centrum van Gdansk.

In 2004 verhuisde ze naar Nederland en behaalde een jaar later een Bachelor of Music in Carillon Performance (met Arie Abbenes) bij de Nederlandse Beiaardschool. Ze studeerde af als Master of Music in juni 2007 met Frans Haagen en Henk Verhoef.

In Polen is het carillon vrijwel onbekend, behalve in Gdansk. Doordat het een Hanzestad was, waren er veel contacten met Nederland en zijn beroemde carillontraditie. Op die manier kwamen er in de 16 ^e en 17 ^e eeuw twee carillons in Gdansk terecht: één in de St.-Catharinakerk en één in het stadhuis.

Om de carillons te kunnen bespelen heeft Małgosia besloten in Nederland te gaan studeren, in Amersfoort. In 2004 vestigde zij zich, vanwege persoonlijke- en beroepsredenen, definitief in Nederland. Sinds enkele jaren is zij de stadsbeiaardier van Nijmegen en Vleuten en sinds 2011 is zij de stadsbeiaardier van Utrecht. Zij verkreeg deze functie nadat zij een concours, dat was uitgeschreven om stadsbeiaardier van Utrecht te worden, had gewonnen. Małgosia werd de eerste vrouw, die deze functie vervult.

Sinds 2012 is zij medeorganisator van het Festival Oude Muziek in Utrecht en treed zij daar ook op.

Ze behaalde reeds verscheidene eerste prijzen bij internationale beiaardcompetities en gaf beiaardconcerten in heel Europa, Curaçao, Australië en de VS. Zij speelt op het carillon niet alleen de muziek van oude componisten uit de barok en de renaissance, maar arrangeert ook oude en moderne muziek voor dit instrument. De door haar gearrangeerde hedendaagse muziek van David Bowie en Avicii hebben haar grote bekendheid en roem gebracht, miljoenen mensen hebben via YouTube haar concerten beluisterd. Met jaarlijks 250 concerten probeert zij toekomstige generaties de kennis van carillonmuziek over te brengen en de luisteraars veel luisterplezier te bezorgen.

Haar zeer specifieke beroep, de beiaard, getuigt dat Polen kunnen ook successen bereiken in traditionele Nederlandse gebieden. Polen en Nederlanders mogen trots zijn op haar bijzondere verdiensten. Daarom nomineert de Pools-Nederlandse Kulturele Vereniging mevrouw Małgorzata Fiebig voor Polonus 2018 in de categorie Cultuur.

 

https://www.ad.nl/utrecht/middeleeuwse-avicii-vanaf-de-dom-gaat-de-hele-wereld-over~a1379b14/

https://www.youtube.com/watch?v=MPLZ9mPHL1M

https://www.youtube.com/watch?v=JgFTu6xPZDk

 

Hendrik Zwiggelaar (Erik)

Hendrik Zwiggelaar is geboren in 1969 in Emmen. Als kleine jongen werd hij door zijn ouders  rondgeleid langs plekken waar in de oorlog dingen waren gebeurd. Daarmee werd zijn interesse gestimuleerd. Achter het huis van zijn oma was in de oorlog een Amerikaans vliegtuig neergestort. Als kleine jongen ging hij vaak op zoek naar resten van dit toestel. Dit resulteerde erin dat hij vanaf zijn achtste levensjaar spullen uit de Tweede Wereldoorlog is gaan verzamelen. Het werd nog verder aangewakkerd nadat zijn vliegtuigwrakstukken tijdens een tentoonstelling werden geshowd.

Sinds eind maart 2015 is zijn privécollectie bestaande uit items uit de Tweede Wereldoorlog ondergebracht in het museum met de naam “Ergens in Nederland 1939-1945”. De naam “Ergens in Nederland” is een kreet die in de mobilisatietijd in 1939-1940 in Nederland werd gebruikt, omdat in het kader van de veiligheid geen plaatsnamen mochten worden gebruikt in geschreven woord, immers de vijand leest mee. In het museum zijn diverse items aanwezig die een relatie hebben met de Poolse bevrijders. Zo zijn er wrakstukken te bezichtigen van een gecrasht Brits vliegtuig met een Poolse bemanning (Vickers Wellington IV, gecrasht op 18-8-1942 te Nieuw-Schoonebeek; één van de vijfbemanningsleden is gestorven aan zijn verwondingen, de overige bemanningsleden zijn krijgsgevangen gemaakt) en diverse items van de 1e Poolse Pantserdivisie waaronder een uniform van een monteur.

Het museum is niet altijd geopend, maar wel geregeld in het weekend vanaf 13:00. De gasten worden door Erik Zwiggelaar persoonlijk rondgeleid door het museum. Er zijn vele verhalen te vertellen aan de hand van de duizenden voorwerpen. Iedere rondleiding is weer anders. Er worden ook schoolklassen ontvangen. De leerlingen wordt inzicht gegeven in de oorlogsperiode. Wat kan er allemaal voor ellende ontstaan als er geen respect meer is voor geloof, afkomst, mening en geaardheid van anderen. De Tweede Wereldoorlog laat respectloosheid in al zijn waanzin zien.

In 2016  heeft het museum een bijdrage geleverd aan een aflevering van War Junk, een Canadees programma waarbij voorwerpen van slachtvelden worden gekoppeld aan strijders uit de beide wereldoorlogen. Een helm uit de collectie van Erik werd gekoppeld aan officier Armstrong, een priester die als 44-jarige te oud werd geacht om op 6 juni 1944 te kunnen landen in Normandië. Enkele dagen na D-Day werd Padré Armstrong weer herenigd met zijn eenheid. De zoon van officier Armstrong, Dough Armstrong, kwam naar Nederland om de helm van zijn vader te zien en bracht de veld-communie-set van zijn vader uit de oorlogstijd mee. De helm en de communie-set zijn weer verenigd in het museum. Gasten uit Polen die deze zomer de uitzending van War Junk hadden gezien in Polen waren nieuwsgierig naar de helm van Padré Armstrong en het museum van Erik Ziggelaar. Jammer genoeg is deze uitzending van War Junk in Nederland nog niet op de televisie geweest.

Jaarlijks woont Erik Zwiggelaar diverse herdenkingen bij waar ook aan de Poolse strijders wordt gedacht. Zo is hij rond half september altijd enkele dagen te vinden rond Arnhem. Verder is hij bijna altijd aanwezig bij de herdenking van de bevrijding van Emmen op 10 april. In 2005 heeft de heer Zwiggelaar ter gelegenheid van de herdenking van de bevrijding te Emmen een tentoonstelling ingericht ter ere van de Poolse veteranen die werden ontvangen in het hotel waar de festiviteiten werden gehouden. Deze presentatie te mogen verzorgen was voor hem dankbaar werk.

Privé houdt Erik van reizen, bioscoop bezoeken, dansen, bezoeken van kringloopwinkels / rommelmarkten en dat doet hij graag met zijn vrouw Petra. Zij lopen ook samen hard en doen regelmatig samen mee aan hardloopwedstrijden.

De Pools-Nederlandse Kulturele Vereniging  is van mening dat het werk van Erik Zwiggelaar ter ere van de geallieerde bevrijders en de Poolse soldaten minstens de nominatie tot Polonus 2018 in de categorie Ere Polonus  verdiend.